تو میروی و من فقط نگاهت میکنم...

تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم...

بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم اما...

برای دیدن تو همین یک لحظه باقیست...

چنانت دوست میدارم که...

بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم...

و بی تو...

لحظه ای حتی دلم طاقت نمی اورد...

و برف ناامیدی بر سرم یکریز میبارد...

چگونه بگذرم از عشق،از دلبستگی هایم؟

چگونه میروی با اینکه میدانی چه تنهایم....؟؟؟؟؟؟؟؟؟

یادم باشد امشب بعضی از ارزوهایم را دم در بگذارم...

تا رفتگر ببرد،بیچاره او...

ما بقی را هم نقدا با خود به گور میبرم...

مابقی همان ارزوی با تو بودن است...

نه نترس جانم...

حتی ارزوی داشتنت را هم به کسی نمیدهم...

گاهی دلتنگ میشوم

دلتنگ تر از همه دلتنگ ها...

گوشه ای مینشینم و میشمارم،حسرت ها را و محاکمه میکنم وجدانم را...

من کدام قلب را شکستم و کدام احساس را له کردم و کدام خواهش را نشنیده ام و به کدام دلتنگی خندیدم...

که این چنین دلتنگم؟؟؟؟؟؟؟؟

دقیقا یکیش داداش خودم...

گفتم یکمم بخندیم دیگه...

همانند پلی بودم برای عبورت...

نگران من نباش...

رسیدی دست تکان بده...

من خود فرو میریزم....